FYLGSNI

n. hiding-place.

* * *

n. pl., often spelt fylksni, fylskni, or fylsni, Gísl. 60, 67; [Goth. fulhsni = κρυπτόν; from fólginn or fulginn the part. of fela]:—a hiding-place, lurking-place, cavern, Grág. i. 436, Nj. 133, 267, Fms. i. 210, iv. 170, Blas. 42, Niðrst. 6; ór fylgsnum ok ór hellum, id.; helvítis-fylgsni, Sks. 605 B; var hann í fylgsnum allt haustið, Hkr. iii. 323; liggja í fylgsnum, Fms. vii. 275; leiðir allar ok f. á skóginum, i. 71, Stor. 1. fylgsnis-lauss, adj. without a hiding-place, Ísl. ii. 411.